Mzungu's op Safari

Eindelijk was het zover: we gingen het “ echte “ Afrika ontdekken. Inmiddels zijn we niet meer de enige mzungu’s hier want we hebben gezelschap gekregen van Larissa en Derk. Afgelopen vrijdag zijn we op pad gegaan met een echte safari landcruiser (zo een waarvan het dak omhoog kan zodat je er goed met de verrekijker vanaf kan kijken). We gingen aan de westelijke poort het Serengeti in. Zo gauw we de poort doorkwamen kwamen de zebra’s ons tegemoet. We hadden al wel het vermoeden date r aardig wat beesten waren in het Serengeti maar dat het er zo veel zouden zijn!! Overal waar je kijkt zie je beesten. Waterbuffels, antilopen, topi’s, zebra’s, aapjes, allerhande vogels, pumba’s (die van timon dan) lopen overall naar andere beesten moisten we wat meer op zoek. Naar een tijdje rijden kwamen we aan bij een pool, nadat de chauffeur de omgeving had afgespeurd naar leeuwen besloot hij dat we daar wel de auto uit mochten (!). Wij de auto uit liggen er in eens een stuk of 30 nijlpaarden voor onze neus in het gezelschap van een aantal krokodillen. Dat waren niet de eerste nijlpaarden die we gingen zien want daar stikte het van. Derk was als heuse B R Grilles op zoek naar nog wat groter wild en al snel spotte hij een kudde olifanten onder een boom, het was net een cote d’or reclame. Volgende maand gaat de wildebeestmigratie door dit gebied heen dus er liepen al een aantal groepjes wildebeesten die wat vooruit waren. Verder zagen we nog giraffe die toch minder makkelijk te spotten zijn als verwacht want het lijken net bomen die opgaan in de achtergrond. Ook kwamen we nog een verdwaalde schildpad, haas, struisvogel en jakhals tegen en als kers op de taart: een leeuw! Onze chauffeur ging er nog net niet bovenop staan met de wagen. Hopelijk kan Derk even wat foto’s bij deze blog zetten wanneer hij weer in Nederland is, want met ons Tanzaniaanse internet lukt dat helaas niet.

Een week geleden zijn we een weekje in Lamadi geweest bij het opvanghuis van sister Helena. In het huis wonen kindjes met albinisme die daar gebracht zijn voor hun eigen veiligheid of omdat hun ouders het lasting vonden voor ze te zorgen. Ook zijn er een aantal kindjes met een lichamelijke beperking. Er waren 7 peuters die we s ‘ochtends mochten vermaken toen de rest naar school was, en dat valt nog niet mee als je geen Swahili spreekt! Verder zijn we naar Musoma geweest waar een aantal oudere kindjes op de middelbare school zitten. In Tanzania gaan de meeste kinderen naar kostscholen op de middelbare. S’avonds gingen we de film Cars kijken en de kinderen hielden de rest van de dagen niet meer op over “de pratende auto’s”.

Verder gaat het erg goed met ons werk. We zijn druk bezig een dag voor mensen met albinisme te organiseren. Ook zijn we op zoek naar radio en tv stations die ons willen helpen bij een informatiecampagne over albinisme. Volgende maand gaan we proberen wedstrijden van het WK te projecteren met een beamer waar mensen dan tegen betaling kunnen komen kijken. Dit project moet gerund worden door TAS Geita zodat ze wat inkomen hebben. Verder zijn er nog een aantal andere lopende projecten waarover later meer.

Tussendoor zijn we met Derk naar Ukurewe gegaan om daar een rondje over het eiland te fietsen. Door wat miscommunicatie kwam er van een heus rondje niet echt wat terecht maar we hebben wel het eiand goed kunnen zien. Het eiland is erg groen, met veel mooie uitzichten over het Victoria meer. We werden constant aangemoedigd (mzungu, mzungu) dus dat gaf ons het idee dat we de tour aan het fietsen waren.

Door al dit leuks zouden we bijna vergeten dat het ook nog Pasen was! In Geita zijn veel mensen christelijk en wordt pasen net zo groots gevierd als kerst. Nadat we op goede vrijdag al de halve dag in de kerk hadden doorgebracht was het ook zondag weer onze beurt. Aangezien vrij weinig vrouwen een broek aan hadden dacht Tjitske ook maar een jurk aan te doen, bij gebrek aan een uitgebreid jurkenaanbod in de kledingkast was de jurk niet tot over de knie dus had ze er een legging onder aan getrokken. Dat ging er dus niet in, dat telt als broek dus werd onze gastouders in de kerk verteld dat Tjitske naar huis moest om zich om te gaan kleden… De rest van de dag verliep ook nogal chaotisch want s’middags belandde we ineens bij een project dat goud aan de grond onttrok (een mijn kan je het niet noemen). In de omgeving van Geita zit veel goud in de grond dus zijn er zowel grote als kleine bedrijven die daar proberen hun voordeel mee te doen. Er zijn veel zogenoemde kleine mijners die onder zeer primitieve en gevaarlijke manier proberen goud te vinden, zij gebruiken hier voor vervuilende chemicalien. Vaak halen de kleine mijners maar 20 procent van het aanwezige goud uit de grond. Het bedrijf waar wij waren neemt hun grond over en haalt met behulp van andere chemicalien de overige 80 procent er uit. Een zeer lonend project dus. Mochten er nog mensen op zoek zijn naar iets om in te investeren… (Er werd ook beweerd dat ze daarna de grond weer omspoelen, maar daar hebben we nog zo onze twijfels over). Ons pasen eindigde nog veel gekker. Onze gastouders hebben een hotel en een resort in Geita en daar moesten we dus ook nog even op bezoek. Zo kwam het dat we op een uit de hand gelopen kinderdisco in de club van het hotel terecht kwamen, laat ik het er op houden dat het geen aanrader is om als blanke een disco in te lopen want dat is vrij imponerend (zelfs als het dus een ‘kinder’ disco is).

Ok de internettijd hier zit er weer bijna op dus ik ga snel deze blog online zetten. Het kan zijn date r gekke spelfouten inzetten want the is vechten tegen de gramatica controle.

Groetjes!